Read more »

Ήσουνα Φεγγάρι· το Τραγούδι με τον Εκπληκτικό Στίχο !!!

Μονάχα τρία τετράστιχα,
ωστόσο τόσο περιεκτικό σε συναίσθημα και εικόνες.

Διαβάστε το και ακούστε το στη συνέχεια.

Γιατί κάποιες φορές παρασυρόμαστε από τη σπουδαία μουσική και δεν προσέχουμε όσο θα ‘πρεπε την ποίηση του τραγουδιού.

“Πράσινο σκοτάδι απ’ τα μάτια σου βαμμένο
χίμηξε κι απόψε να με βρει
κι έγινε το σπίτι ένα δάσος πετρωμένο
που ‘μοιαζαν τα δέντρα του σταυροί.
❀
Έρημο τραγούδι από αίμα κι από χιόνι
κλαίει στα παλιά μου τα χαρτιά
όπως το φτωχό μου το κορμί που δεν παλιώνει
για να το πετάξω στη φωτιά.
❀
Ήσουνα φεγγάρι κι ήμουνα πουλί
πέταξα για να σε φτάσω
κι όταν σ’ είχα φτάσει μέχρι το φιλί
σ’ έσβησε η ανατολή.”

Στιχουργός: Παπαδόπουλος Λευτέρης
Συνθέτης του τραγουδιού: Σταυριανός Γιώργος

Ακούστε το με τους κάτωθι εκτελεστές...





thessalonikiartsandculture.gr

Read more »

Κι ύστερα τίποτ’ άλλο...!!!

Κι ύστερα τίποτ’ άλλο παρά η αγάπη μας,
τίποτ’ άλλο παρά εγώ κι εσύ.

Τίποτ’ άλλο παρά οι δυο μας.
Κι ούτε χτες, ούτε αύριο.

Τίποτ’ άλλο παρά μόνο τώρα,
τίποτ’ άλλο παρά εγώ κι εσύ.

Τώρα, τώρα. Μαζί. Τώρα μαζί.
Πάντα μαζί. Οι δυό μαζί !!!!

«Τάσος Λειβαδίτης»

Read more »

Αποσπάσματα της Αλληλογραφίας του Σεφέρη με την Μάρω !!!

Συλλογίζομαι κάποτε πόσο διαφορετικός είμαι από σένα. Εσύ πριν απ’ όλα έχεις χαρά και γυρεύεις να τη δώσεις. Εγώ μόνο όταν αισθάνομαι πως δίνω κάτι, έχω χαρά.

Παμ! παραπάμ! Αγάπη, σήμερα το πρωί σηκώθηκα με ένα απέραντο κέφι. Το κακό έκανε τον κύκλο του. Έφυγε. Σηκώθηκα φορτωμένος όνειρα σαν ένα μεγάλο δέντρο με καινούργια φύλλα. Κάτω από το douche ξεχάστηκα. Ξύπνησα μόνο όταν άρχισε να κρυώνει το νερό.

Ό,τι θέλεις, όπως θέλεις κι όσο θέλεις. Αλλά θα σε εκδικηθώ όταν γυρίσω (μαζεύω τις εκδικήσεις μου). Για την ώρα ανεξικακία! Τι με ρωτάς τι σκοπούς έχω; Σ’ αγαπώ (μου επιτρέπεις;) και τίποτα δε μπορεί να σταματήσει αυτή την αγάπη εκτός από σένα, και πάλι είναι ζήτημα. Το μόνο κακό που μπορείς να μου κάνεις είναι να σταματήσεις να μου γράφεις.

Τι με ρωτάς αν ξέρω και τα λοιπά. Ξέρω, δυστυχώς. Άστα να πάνε. Ας μη κουρελιαζόμαστε, όπως λες. Άμα τα σκεφτώ αυτά τα πράγματα ζαλίζομαι. Αυτά είναι τα νέα μου. Θα είναι τα ίδια για δυο τρεις μήνες.

Ένα ραδιόφωνο στο πάνω πάτωμα με ενοχλεί με ένα ναπολιτάνικο τραγούδι. Μοιάζει με την αισθηματικότητά μου. Η χαρά είναι δύσκολη υπόθεση. Ίσως γι αυτό να ’χει αξία. Βέβαια ό,τι χάνουμε σε διάρκεια το έχουμε σε ένταση.

Δεν απελπίζεται η ζωή όσο υπάρχει, κι ας απελπίζεται ο άνθρωπος. Συλλογιζόμουν εσένα, ζωή μου. Λογαριάζω το κόστος της ευτυχίας κι έπειτα: «Ας γίνει ό,τι γίνει» έτσι τελειώνω πάντα άμα έρθω σε αναπαράσταση μαζί σου.

Εσύ ήσουν που με μακάριζες που έχω τη δουλειά μου; Μπορεί να έχεις δίκιο. Κι όμως, μια δουλειά που έχει για υλικό τη ζωή, πώς να γίνει χωρίς ζωή; Θυμώνεις κιόλας άμα σου γράφει κανείς στεγνά.

Λίγο ν’ άφηνα τον εαυτό μου θα σε τρέλαινα, και, βλέπεις, έχω αναλάβει την υποχρέωση, όσο κρατάει αυτό το τωρινό σπορ, να ’ρχομαι κοντά σου πατώντας στην άκρη των ποδιών, σα να σε σφίγγει κανένας μεγάλος πονοκέφαλος.

Δε θα γράφεις, όταν δεν έχεις κέφι χρυσό μου κορίτσι, ούτε όταν δεν έχεις τίποτα να πεις. Δε θα ήταν καλό να βάλουμε στη ζωή μας καταναγκαστικά έργα, όσο μικρά και να ’ναι.

Μη συλλογίζεσαι πότε θα ιδωθούμε. Θα ιδωθούμε μία μέρα ξαφνικά, όπως και το μήνυμα του χωρισμού ήρθε ξαφνικά. Μην απελπίζεσαι. Αν έχεις απελπισία, δώσε μου την απελπισία σου, όπως μου δίνεις τόσες φορές τη χαρά σου. Δώσε μου ό,τι έχεις και ό,τι μπορείς.

Μα κατάλαβε επιτέλους ότι δε γυρεύω τίποτε άλλο. Μία άνοιξη κλειστή, μουδιασμένη, γεμάτη υγρασία. Και ο παντοτινός κύκλος των βουνών. Σου γράφω γκρινιάρικα και μονότονα. Δεν αξίζει ο κόπος να προσέχεις.

Κι αν είναι η νύχτα τούτη μια νύχτα μοίρας, ας είναι ευλογημένη ώσπου να ’ρθει η αυγή. Σ’ αγαπώ. Δηλαδή θέλω, αυτό που είμαστε μαζί, να είναι ένα δικό μας πλάσμα - δικό μας κι ανεξάρτητο από μας, όχι μία κατάσταση -

Πόσο καιρό θα ζούμε ακόμη με τη φαντασία; Πηγαίνω να πιστέψω πως το χειρότερο ελάττωμα μου είναι η υπομονή.

Χωρίς εσένα έχω πάντα μία λόγχη στο πλευρό !!!!

scriptamanentps

Read more »

Με το "Σ'ΑΓΑΠΩ" ~ Ντίνος Χριστιανόπουλος !!!!

"-Το «σ' αγαπώ» το έχετε πει;
-Το 'χω πει μια-δυο φορές. Και τι έγινε; Είναι βλακεία.
-Γιατί είναι βλακεία;
-Καθετί που αισθανόμαστε και δεν λέμε,
είναι απείρως πιο σοβαρό από αυτό που λέμε.
Αν αισθάνεσαι για κάποιον αγάπη, δε χρειάζεται να σαλιαρίζεις και να του λες «Ξέρεις πόσο σ' αγαπώ; Λιώνω για σένα!».
-Ε τώρα πηγαίνετε στο άλλο άκρο!
-Άντε καημένε! Να μάθετε να είστε συγκρατημένοι.

Με ανθρώπους που αγαπούσα λέγαμε τα πάντα εκτός απ' αυτό.
Και έτσι υπήρχε ισορροπία.
Αλλιώς ξέρεις τι γίνεται;
Έχω πέντε γάτες -δεν τις είδατε, είναι μέσα στην κουζίνα. Αυτά είναι χαριτωμένα γατάκια, μικρά, ωραία... μ' αγαπούν, τ' αγαπώ.
Εάν τα χαϊδέψω, την επομένη γίνονται ΤΕΡΑΤΑ
Έτσι κι ο άνθρωπος.

Έχω γράψει ένα ποίημα που λέω: "ΟΣΟ ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΟΣΟ ΔΙΑΦΘΕΙΡΕΣΑΙ"

Κάτι ξέραν οι αρχαίοι, που λάτρευαν αγάλματα».
Διότι το άγαλμα, βέβαια, δεν μπορεί να έχει αντιδράσεις, ενώ ο ζωντανός έτσι και πέσεις στα γόνατά του, νομίζει πια ότι έγινε ΘΕΟΣ.
Γιατί λοιπόν να συμβάλεις στη διαφθορά του άλλου;
Ποτέ, ποτέ!"'

scriptamanentps

Read more »

Και γελούσες ωχρά !!!

Και γελούσες ωχρά
και θωρούσες θλιμμένα,
λες και σού ήταν νεκρά
τ’ άνθη που είχα σπαρμένα.

Κι ως περνούσες, εμπρός
είχα εκεί γονατίσει•
ήσουν λάμψη κι αφρός
και στα χέρια έχει σβήσει.

Ήταν τ’ άστρα ή κεριά
που είχαν γύρω αναμμένα;
Άδεια μένει η μεριά
και τα μάτια κλαμμένα.

Από το βιβλίο: Κωνσταντίνος Χατζόπουλος, «Τα ποιήματα», Νεοελληνική Βιβλιοθήκη Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη, Αθήνα 1992, σελ. 336.

alonakitispoiisis

Read more »

SELECT VII

Σε χρειάζομαι

Στίχοι: Γιώργος Κανελλόπουλος
Μουσική: Γιάννης Πάριος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος


Όπως γυρεύει λίγο γέλιο
ο πικραμένος
κι όπως το χάδι του πατέρα
ο ορφανός,
όπως ζητάει την ελπίδα
ο αδικημένος
και του Θεού την ευλογία
ο ταπεινός.

Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι,
θέλω μαζί σου τους καημούς μου
να μοιράζομαι.
Σε χρειάζομαι,
πως είμαι κάτι στο πλευρό σου
να φαντάζομαι.
Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι,
να είσ' εδώ όταν νυχτώνει
να μη σκιάζομαι,
κακό μη πάθεις να προσέχω
και να νοιάζομαι.
Σε χρειάζομαι, σε χρειάζομαι,
σε χρειάζομαι.

Σαν το νερό που το ζητά
ο διψασμένος,
σαν ταξιδιώτης που δεν έχει γυρισμό,
σαν την αγάπη που έχει ανάγκη
ο προδομένος
και σαν το δρόμο που δεν έχει
τελειωμό.

Σε χρειάζομαι...

Χωρίς εσένα δεν υπάρχω

Στίχοι: Γιάννης Πάριος
Μουσική: Χάρης Βαρθακούρης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος


Είσαι ο τελευταίος μου σταθμός
φεύγεις και με πιάνει πανικός
κι ώσπου να γυρίσεις συνεχώς
μετρώ την απουσία σου
Ποιος να το πιστέψει πες μου ποιος
τι μου κάνει ο έρωτας αυτός
και κοίτα κάτι πράγματα
να βάζω εγώ τα κλάματα για σένανε

Χωρίς εσένα δεν υπάρχω
είμαι ένα τίποτα εγώ
κι αν θέλεις σου το υπογράφω
πως μια ζωή θα σ΄αγαπώ

Είσαι ο τελευταίος μου σταθμός
μάρτυράς μου είναι ο Θεός
είδα μεσ΄τα μάτια σου το φως
στα μάτια σου γεννήθηκα
Κοίτα πώς αλλάζουν οι καιροί
χτες ακόμα έκλαιγες εσύ
ποτέ δε το περίμενα πως κάποτε
θα πέθαινα για σένα

Χωρίς εσένα δεν υπάρχω
είμαι ένα τίποτα εγώ
κι αν θέλεις σου το υπογράφω
πως μια ζωή θα σ΄αγαπώ

Read more »